Wednesday, June 16, 2010


 പുണ്യോദയം 

ആര്‍ദ്രമാം സ്നേഹം  പേറി
കുറുകും പ്രാവേ നിന്‍റെ
കൊഞ്ചലിന്‍ നാദം വന്നെന്‍
നെഞ്ചകം കുളിര്‍ക്കുമ്പോള്‍
എന്ത് നല്കുവാനിനി കാത്തിരിപ്പിന്‍
മഹാ ശൂന്യതയല്ലാതെ ഞാന്‍?
എന്ത് ചൊല്ലുവാന്‍, പഴകിദ്രവി ച്ചൊരാ-  
പ്രണയ ഗീതത്തിന്‍ ഈരടിയല്ലാതിനി?

കോടി ജന്മങ്ങള്‍ തപം ചെയ്തു
നേടിയ, പൂര്‍വ പുണ്യോദയ
നല്കതിര്‍ ആണ് നീ....
ആ മന്ദഹാസത്തില്‍ ആലേഖനം ചെയ്ത
പ്രണയ നക്ഷത്രത്തിന്‍
പൊന്നൊളിയാണ്  ഞാന്‍!

ദൂരെ രാവിന്‍ ഇതളടര്‍ന്നീടവേ
കൊച്ചു പൂവുകള്‍ കണ്‍ തുറന്നീടവെ 
നിന്‍റെ വേണുവില്‍ കാറ്റ് അലിഞ്ഞീടവേ 
കൃഷ്ണ ശലഭങ്ങള്‍ 
വന്നെന്നെ മൂടുന്നു, ഒരു ശലഭമായ് 
ഞാന്‍ വിണ്ണിലെക്കുയരുന്നു.......

                           

2 comments:

Anonymous said...

a beautiful feeling expressed as a poem and words are carefully selected to describe a beautiful painting...




(do u also paint???)

Anonymous said...

(silash)