Thursday, June 17, 2010

പ്രളയം
 
പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന മഴ തുള്ളികള്‍
മണ്ണില്‍ പ്രളയം സൃഷ്ടിക്കുമ്പോള്‍
കണ്‍ ചിമ്മുന്ന  നക്ഷത്രങ്ങള്‍ക്ക്
ശോണ വര്‍ണം...

പ്രളയത്തില്‍ ഒടുങ്ങുന്ന പ്രണയത്തിന്റെ
നിലയ്ക്കാത്ത താളം പോലെ
മരവിച്ച ഹൃദയത്തില്‍
മുഴങ്ങുന്ന പെരുമ്പറ...

അനാഥത്വത്തിന്റെ ഭീതിയില്‍
തെരുവിലലയുന്ന ബാല്യത്തെ
തൊട്ടിലാട്ടാന്‍ ‍, കാലം തീര്‍ത്ത കരുത്തോടെ 
കുതിച്ചു പായുന്ന ഒരു വന്‍ തിരമാല...

ഒരു ശിവ താണ്ടവത്തിന്റെ  നോവുകള്‍
താങ്ങാനാവാത്ത ഭൂമിയില്‍
വീണ്ടും ഒരു പുനര്ജ്ജനിക്കായ്‌
വിതുമ്പുന്ന സൂര്യന്‍ .....

1 comment:

Anonymous said...

thanks for the rain...she got a more powerful style